του Κώστα Γιαννιώτη
Ξέρω, Βόλφγκανγκ, ότι, στημένος στη γωνία, περιμένεις πώς και πώς να με ακούσεις να σε ικετεύω για έλεος και συμπόνια!
Τόσα χρόνια, συνήθισες με αυτούς τους ελληνόφωνους ‘’κυβερνήτες’’, που γλείφουν τα βρομοπόδαρά σου για τη δόση τους, και ξεστράτισες!